Hester van 't Hek - Spring!

Florine van Dieven moet broodnodig een borrel

Stukje uit Spring!:

Als ik eindelijk aan de beurt ben, vraag ik de bakkersmevrouw een slagroomtaart op mijn schaal te leggen. Gooi ik daar als versiering een bak ananas overheen.

‘We hebben op het moment geen taarten,’ antwoordt ze vriendelijk. Ik kijk de vitrine in en zie niets anders dan boterkoeken en vage lolly’s. Een soort stokken met cake­ballen erop. Ik ben niet zo vaak bij de bakker, omdat er in brood hele enge dingen zitten waar je een broodbuik van krijgt. Dat heb ik in een boek gelezen. Ik geloofde de schrijver van het boek aanvankelijk niet. Maar nu ben ik toch een beetje bang voor brood. Brinn en ik hebben laatst de schrijver van het boek een haatmail gestuurd. Het valt nooit goed te praten wat wij hebben gedaan. Laat dat als eerste gezegd zijn. Ook al is het van­daag de dag heel normaal om iemand een ‘doodtweetje’ te sturen als hij of zij bijvoorbeeld een stom liedje heeft geschreven. Of omdat iemand zijn haar in een vreemde kleur heeft geverfd. Je denkt – kortzichtig gezegd – gewoon ergens anders over dan een ander. Heel terecht om er dan even een ‘doodtweetje’ uit te gooien, dat vind ik inmiddels doodnormaal. Maar een haatmail kan natuurlijk echt niet, dat gaat te ver. Maar kan iemand mij dan in godsnaam vertellen waar je vers gemaakte tapenade op moet smeren? De bewuste avond van de haatmail had Brinn uren boven haar nieuwe keukenmachine gehangen. Tapenade maken is een werk, hoor. De Spanjaarden houden niet voor niets elke dag een siësta van vijf uur. We gingen aan tafel zitten en de sfeer was tot dan toe prima. Tot Brinn een stokbrood uit de oven haalde en de pure paniek op mijn gezicht zag. Uit solidariteit liet Brinn het stokbrood ook links liggen. Daar zaten we toen armoedig: met een eierlepel kale tapenade naar binnen te werken. Ik wil nog een keer benadrukken dat het niet goed te praten valt, maar soms is het echt beter voor iemand om geen boek te schrijven. We hebben de beste man zelfs bedreigd met ‘dat wij het eerste vliegtuig naar Amerika zouden pakken om een stokbrood in zijn ‘tarwegat’ te komen proppen.’ Absoluut niet netjes. Daar hebben we oprecht spijt van. In ieder geval is nu wel duidelijk dat ik weinig in een bakkerij te vinden ben. Behalve dan als ik iets voor een etentje moet meenemen. ‘Geen taart?’ vraag ik de mevrouw van de bakkerij ter bevestiging.

Bol.com AKO Bruna

 

www.hestervanthek.nl
Deel dit via social media:
Share
error: © www.hestervanthek.nl